Vriedig vur de vastelaovend kumte van de moor Ich zet um oppe taofel en dan heete ut al door
Hae zuut de putjes schmink, de kwast, de rommel oppe gronk Wae zinge twiëstummig, stomverbaasd wie sjoën det klonk
Mer dan laot ich um achter, en bin ich gauw wig van hoes
De groete en tot later want ich kom nog lang neet thoes!
De speegel, de speegel Dae zuut mich wie ich bin
Vertèld altièd de waorheid en heet meistal goije zin
Dae zuut mich smergesvreug en ouk wer midde in de nach En lach um de verhaole die ich thoes heb gebrach
As ich eindelijk thoes kom wurdte d'r wer bejgepak Dan kin ich reflectere op wat ich heb mitgemak
En kiekte mich dan aan, verrek wie zuus dich d'r toch oeht Dan zeg ich kièk dichzelf us, en vaeg euver mien snoeht En as ich dan gans zuuver bin, vrugt hae wao geijse haer? Ich gao nou efkes slaope mer ich zeen dich strakkes wèr!
De speegel, de speegel Dae zuut mich wie ich bin
Vertèld altièd de waorheid en heet meistal goije zin
Dae zuut mich smergesvreug en ouk wer midde in de nach En lach um de verhaole die ich thoes heb gebrach
Straks is ut gedaon
Hangs dich wer op dien plek
As wae dan veur ein staon Vult ut toch un bietje gek
Zoë zonger felle kleur en glitter op mien gezich Mer volgend jaor dan zuuse wèr mien échte ich!
De speegel, de speegel Dae zuut mich wie ich bin
Vertèld altièd de waorheid en heet meistal goije zin
Dae zuut mich smergesvreug en ouk wer midde in de nach En lach um de verhaole die ich thoes heb gebrach
De speegel, de speegel Dae zuut mich wie ich bin
Vertèld altièd de waorheid en heet meistal goije zin
Dae zuut mich smergesvreug en ouk wer midde in de nach En lach um de verhaole die ich thoes heb gebrach